Resultaat door vroegherkenning: Het verhaal van Sam

Moeder van Sam:

“Al vrij snel na de geboorte van Sam, had ik het gevoel dat er iets niet klopte. Ik kon mijn vinger er alleen niet op leggen. Ik uitte mijn zorgen bij het consultatiebureau en de reguliere kinderopvang. ‘Ieder kind ontwikkelt zich anders’ kreeg ik te horen en daarmee was het klaar. Naarmate Sam ouder werd, kregen we steeds meer vermoedens van autisme en hebben we de jeugdarts om een verwijzing gevraagd voor diagnostisch onderzoek. Sam werd onderzocht en net na zijn tweede verjaardag kreeg hij inderdaad de diagnose ASS. Eindelijk erkenning en toegang tot de juiste hulp! Sam begon in korte tijd enorme sprongen vooruit te maken. Omdat hij nog zo jong was, pikte hij alles razendsnel op. We kunnen soms nog steeds niet geloven hoeveel hij gegroeid is de afgelopen jaren en ik weet zeker dat dit zonder alle hulp nooit gelukt was. Hoewel de zorg en opvoeding van Sam nog altijd veel energie kost en moeilijk blijft, gaan we de toekomst nu vol vertrouwen tegemoet!”

Al vroeg een niet-pluisgevoel

De ouders van Sam hadden al snel na zijn geboorte een niet-pluisgevoel. Sam was een onrustige, bewerkelijke baby. Hij was moeilijk tevreden te stellen en had veel problemen met in- en doorslapen. Rond 12 maanden kreeg Sam extreme woedeaanvallen die nauwelijks te doorbreken waren. Een jaar later is het gezin helemaal vastgelopen.

Sam blijkt autisme te hebben

Op eigen initiatief vroegen de ouders van Sam de jeugdarts om een verwijzing naar de gespecialiseerde GGZ. Zij hadden inmiddels sterke vermoedens van autisme bij hun zoon. Sam is net twee jaar als bij hem autisme (ASS) wordt vastgesteld. Hij praat nog niet en maakt nauwelijks contact. Hij is vaak boos als dingen niet gaan zoals hij wil en hij zet het liefst auto’s steeds op een rij. Hij heeft heel veel moeite ’s nachts door te slapen. Zijn ouders zijn overbelast.

Training en andere hulp gestart

Sam en zijn ouders starten met een training die helpt om contact, communicatie en spel te verbeteren. Daarnaast gaat Sam naar een speciaal kinderdagverblijf. Ook krijgt het gezin advies ten aanzien van het gestoorde slaapritme.

Het verhaal van Sam in beeld

Hieronder zie je een aantal filmpjes van de training van Sam en zijn ouders. De filmpjes geven een idee van hoe vroege behandeling kan bijdragen aan het stimuleren van de ontwikkeling. Ook zie je hoe de training helpt bij positief contact tussen ouder en kind.

Fragment 1: aanvang behandeling

In dit filmpje zie je hoe Sam bij de start van de behandeling contact met de behandelaar afwijst. Ook laat hij zijn moeder niet toe in zijn spel.

Fragment 2: een maand later

Een maand na de start van de oudertraining is Sam al meer gericht op het contact. In dit filmpje is te zien hoe de vader op een hele enthousiaste manier een spelletje doet met Sam. Vader gaat er pas mee verder als Sam hem even heeft aangekeken. Op die manier leert Sam meer gericht te zijn op de ander. De activiteit is voor zowel Sam als voor zijn vader heel motiverend!

Fragment 3: nog een paar weken later

Sam leert nu ook door aan te kijken om te vragen om een voorwerp (blokje in dit geval). Zijn moeder houdt een deel van de blokjes die Sam wil hebben bij zichzelf. Daardoor moet Sam wel contact met haar maken als hij een blokje wil hebben. Zijn moeder geeft niet direct wat hij nodig heeft, maar wacht even op het contact. Door het contact vervolgens te belonen met het geven van een blokje, leert Sam beter contact te maken.